já....

þannig er málið með vexti hehehehe nei nei byrjum aftur hér.
éG er alveg að missa mig hér, er orðin svo þreytt á þessari bók og þessum rithöfundi sem getur gert heilan kafla um EKKERT, ég er ekki að djóka með þetta.

Hún lýsir degi í lífi César Miranda og hann gerir akkurat ekki neitt, vaknar seint, situr á klósetinu í klukkutíma að lesa gamalt tímarit, steikir egg og fer að horfa á sjónvarpið. Allan daginn er hann að horfa á sjónvarpið og segja við sjálfan sig" já núna fer ég að gera eitthvað" en ekkert gerist.
Málið er líka að ég er búin að lesa bókina og er að lesa hana aftur til að greina ble!!!

ÉG tók sjónvarpið (a.k.a. verkfæri djöfulsins) úr sambandi svo það gæti engan vegin lokkað mig inn í hin heillandi heim letinnar. Tel mig mjög sterka, ég stóðst reyndar ekki að hafa það ekki tengt rafmagnsinnstungunni (þeir tveir, klóin o stungan eru nú kærustupar, ég get ekki verið það vond að aðskilja þau of lengi) því það var svo hljótt þegar ég ætlaði að elda mér kvöldmatinn svo ég setti á einn Scrubs (Ari ég elska Unsorted folderinn þinn). Það sem gerir mig sterka er að ég horfði bara á þennan eina þátt og fór svo aftur að læra, gat reyndar ekki setið legni og svona klukkutíma seinna neddist ég til að hreifa mig þannig að ég fór út að skokka.

Hefði verið ennþá sterkari ef ég hefði slögt á msn, en gott fólk svo sterk er ég bara ekki.
Ég bara verð að vera tengd þar ( já já hættið að hlæja)

Núna er ég ein hér í skaufabæ, Villi kallinn flaug heim í gær, það er svosem allt í goddy þá get ég lært allan daginn (*hóst*). :)

Sjónvarpið en enn tengt en ekki kveikt, Bókin mín virðist vera endalaus, veðrið er ÆÐI og ég er með mega góðar svalir sól frá um11 til lokunar hehehe, og þetta verður allt í bili.

sjáumst hress og sólbrúnari (mínu tilfelli m/ meiri freknur) 4. júní. því þá kem ég heim.